Wegens persoonlijke omstandigheden hebben we dit blog een periode niet kunnen bijhouden en hebben we niet gereageerd op verzoeken om blogs in deze verzameling op te nemen.
Onze excuses hiervoor!
Op dit moment hebben we weer ruimte om aandacht te geven aan jullie bijdragen. We zullen ons best doen om jullie verzoeken alsnog te plaatsen. Mochten jullie het idee hebben dat we iets gemist hebben of dat we ergens niet op hebben gereageerd, neem dan even contact met ons op via: twitterwatnu@gmail.com
dinsdag 21 oktober 2014
donderdag 15 mei 2014
Prachtig, maar Autistisch
Wie ben je?
Ik ben Angela en ik ben 33 jaar. Ik ben moeder van Gwyneth (2010) en Paige (2012) en stiefmoeder van Elise (1999). Ik heb een achtergrond in marketing, communicatie en onderwijs. Ik schrijf een blog over het leven met een kind met autisme.
Waarom blog je?
Een paar maanden geleden is de diagnose autisme gesteld bij mijn oudste dochter Gwyneth (4 jaar). Gwyneth is een prachtig meisje met een grote bos haar en een mooie oogopslag. Maar er is nog meer bijzonder aan Gwyneth. Aan de buitenkant is namelijk vaak niet te zien hoe zwaar zij het van binnen heeft. Al veel langer hebben wij het gevoel dat Gwyneth anders is dan andere kinderen. We hebben haar karakter altijd omschreven als zeer temperamentvol. Het kwam voor ons dan ook niet als een schok dat zij autisme blijkt te hebben. Met name het afgelopen jaar was een heftig jaar. De gedragsproblemen van Gwyneth verergerde enorm, waardoor wij vorig jaar zomer in een crisissituatie zaten. Ook blijkt zij twee slaapstoornissen (Pavor Nocturnus en Confusional Arousal Disorder) te hebben, waarvoor zij nu medicatie krijgt. Prikkels komen bij Gwyneth enorm hard binnen, waardoor wij thuis vaak te maken hebben met driftbuien 'from hell'. Maar gelukkig worden deze afgewisseld door heel fijne en vrolijke momenten. Kortom, voor mij genoeg reden om mijn verhalen te delen met anderen. Ik hoop dat andere mensen (iedereen die iets te maken heeft met een kind met autisme) hier iets aan hebben.
Wat is je (levens)motto? (M.b.t. Autisme / ADHD)
Al met al ben ik enorm trots op mijn lieve dochter die al zoveel heeft bereikt sinds ons dieptepunt tijdens de crisis vorig jaar zomer. Dat is ook de kern van mijn blog: mijn dochter is ècht prachtig, maar ze is wel autistisch. Op de eerste plaats vind ik haar geweldig. Dat ze op de tweede plaats autisme heeft, daar leren we langzaam allemaal mee om te gaan. We maken er gewoon het beste van. Daar heb ik alle vertrouwen in. Ik wil dan ook iedereen die te maken heeft met een kind met autisme meegeven dat je vooral bewust moet blijven genieten van je kind, dan is de moeilijke kant van autisme beter te verdragen.
www.prachtigmaarautistisch.nl
Ik ben Angela en ik ben 33 jaar. Ik ben moeder van Gwyneth (2010) en Paige (2012) en stiefmoeder van Elise (1999). Ik heb een achtergrond in marketing, communicatie en onderwijs. Ik schrijf een blog over het leven met een kind met autisme.
Waarom blog je?
Een paar maanden geleden is de diagnose autisme gesteld bij mijn oudste dochter Gwyneth (4 jaar). Gwyneth is een prachtig meisje met een grote bos haar en een mooie oogopslag. Maar er is nog meer bijzonder aan Gwyneth. Aan de buitenkant is namelijk vaak niet te zien hoe zwaar zij het van binnen heeft. Al veel langer hebben wij het gevoel dat Gwyneth anders is dan andere kinderen. We hebben haar karakter altijd omschreven als zeer temperamentvol. Het kwam voor ons dan ook niet als een schok dat zij autisme blijkt te hebben. Met name het afgelopen jaar was een heftig jaar. De gedragsproblemen van Gwyneth verergerde enorm, waardoor wij vorig jaar zomer in een crisissituatie zaten. Ook blijkt zij twee slaapstoornissen (Pavor Nocturnus en Confusional Arousal Disorder) te hebben, waarvoor zij nu medicatie krijgt. Prikkels komen bij Gwyneth enorm hard binnen, waardoor wij thuis vaak te maken hebben met driftbuien 'from hell'. Maar gelukkig worden deze afgewisseld door heel fijne en vrolijke momenten. Kortom, voor mij genoeg reden om mijn verhalen te delen met anderen. Ik hoop dat andere mensen (iedereen die iets te maken heeft met een kind met autisme) hier iets aan hebben.
Wat is je (levens)motto? (M.b.t. Autisme / ADHD)
Al met al ben ik enorm trots op mijn lieve dochter die al zoveel heeft bereikt sinds ons dieptepunt tijdens de crisis vorig jaar zomer. Dat is ook de kern van mijn blog: mijn dochter is ècht prachtig, maar ze is wel autistisch. Op de eerste plaats vind ik haar geweldig. Dat ze op de tweede plaats autisme heeft, daar leren we langzaam allemaal mee om te gaan. We maken er gewoon het beste van. Daar heb ik alle vertrouwen in. Ik wil dan ook iedereen die te maken heeft met een kind met autisme meegeven dat je vooral bewust moet blijven genieten van je kind, dan is de moeilijke kant van autisme beter te verdragen.
www.prachtigmaarautistisch.nl
dinsdag 29 oktober 2013
STERRE'S BLOG
Leuk dat jullie mijn blog willen opnemen!
Een stukje over mijzelf…..
Mijn naam is Sterre. Ik ben getrouwd en wij hebben drie kinderen.
Onze oudste zoon (11) heeft het Syndroom van Asperger. Hij heeft heel veel behoefte aan structuur, regelmaat, regels, duidelijkheid enz. Onze tweede zoon (8) heeft ADD. Hij is super dromerig, afwezig, teruggetrokken, maar zeer chaotisch in zijn hoofd, warrig, vergeetachtig, enz. Onze derde zoon (3) is een ondeugende peuter. Wij laten hem lekker peuter zijn. De rest komt later wel. Maar als moeder van twee kinderen met een duidelijke diagnose, zie ik de kenmerken natuurlijk al lang.
Verder heeft mijn man ook ADD. Dat maakt van ons gezin een lekker chaos. ADD en Asperger staan lijnrecht tegenover elkaar qua opvoeding en ondersteuning. Waar de een behoefte heeft aan structuur en duidelijkheid, daar is de ander meer gebaat bij vrijheid en ruimte voor impulsieve acties. Daartussen schipper ik iedere dag.
Omdat er heel weinig geschreven is over ADD, ben ik zelf een boek gaan schrijven. Ons ervaringsverhaal is sinds februari 2013 te koop in alle boekhandels en ook online. ‘Leven met ADD’ beschrijft onze zoektocht naar oplossingen en de daarbij gevonden antwoorden.
Schrijven is voor mij dè uitlaatklep na een vermoeiende dag. Zo werkt ik op dit moment aan mijn nieuwste roman (met ADD in de hoofdrol) en houd ik een Blog bij.
Op de Blog schrijft ik wekelijks over grappige, leuke en rare gebeurtenissen die wij meemaken.
Mijn motto is dat we het leven moeten leiden dat we willen. We kunnen ons laten tegenhouden door alle diagnoses in ons gezin. We kunnen bij de pakken neer gaan zitten, somber zijn en ellendig voelen. Maar hier kiezen we niet voor. We maken het mooiste van ons leven. Dag na dag. We zoeken naar manieren om te genieten, lachen, leven. Ik blijf steeds positief en samen maken we er iets moois van.
http://sterrehunvie.wordpress.com/
Een stukje over mijzelf…..
Mijn naam is Sterre. Ik ben getrouwd en wij hebben drie kinderen.
Onze oudste zoon (11) heeft het Syndroom van Asperger. Hij heeft heel veel behoefte aan structuur, regelmaat, regels, duidelijkheid enz. Onze tweede zoon (8) heeft ADD. Hij is super dromerig, afwezig, teruggetrokken, maar zeer chaotisch in zijn hoofd, warrig, vergeetachtig, enz. Onze derde zoon (3) is een ondeugende peuter. Wij laten hem lekker peuter zijn. De rest komt later wel. Maar als moeder van twee kinderen met een duidelijke diagnose, zie ik de kenmerken natuurlijk al lang.
Verder heeft mijn man ook ADD. Dat maakt van ons gezin een lekker chaos. ADD en Asperger staan lijnrecht tegenover elkaar qua opvoeding en ondersteuning. Waar de een behoefte heeft aan structuur en duidelijkheid, daar is de ander meer gebaat bij vrijheid en ruimte voor impulsieve acties. Daartussen schipper ik iedere dag.
Omdat er heel weinig geschreven is over ADD, ben ik zelf een boek gaan schrijven. Ons ervaringsverhaal is sinds februari 2013 te koop in alle boekhandels en ook online. ‘Leven met ADD’ beschrijft onze zoektocht naar oplossingen en de daarbij gevonden antwoorden.
Schrijven is voor mij dè uitlaatklep na een vermoeiende dag. Zo werkt ik op dit moment aan mijn nieuwste roman (met ADD in de hoofdrol) en houd ik een Blog bij.
Op de Blog schrijft ik wekelijks over grappige, leuke en rare gebeurtenissen die wij meemaken.
Mijn motto is dat we het leven moeten leiden dat we willen. We kunnen ons laten tegenhouden door alle diagnoses in ons gezin. We kunnen bij de pakken neer gaan zitten, somber zijn en ellendig voelen. Maar hier kiezen we niet voor. We maken het mooiste van ons leven. Dag na dag. We zoeken naar manieren om te genieten, lachen, leven. Ik blijf steeds positief en samen maken we er iets moois van.
http://sterrehunvie.wordpress.com/
Abonneren op:
Posts (Atom)
