Ik ben Miss Koffieklets (in het echte leven noem ik Hilde). Waarom die bijnaam? Ik ben Koffieverslaafd, ik hou van babbelen, ik ben heel sociaal, en ik wou wel eens ondervinden hoe het is om undercover op de sociale media als auti-mama tevoorschijn te komen en hoe daarop gereageerd wordt.
Waarom dit Blog?
In de omgeving zegt men al lang "jullie leven is als een boek" en dat kan wel kloppen. Wat hier allemaal gebeurt is wel de moeite waard. Broer is een kleine Urbanus, dus we liggen hier vaak te gieren van het lachen met zijn uitspraken, Zusje heeft ons grijze haren bezorgd in de zoektocht naar haar anders zijn, Mama is als 3 jaar aan het "vechten" tegen CVS, Fybromialgie, spasmofilie, neuropatische pijn, maar wil heel graag terug aan het werk en dat zijn we nu aan het proberen om in orde te krijgen, we hebben een zusje hoog in de sterren, en onze Papa doet zijn best om alles overeind te houden.
Ons leven bestaat uit ups en downs en niet alleen Rozengeur en Maneschijn zoals iedereen laat uitschijnen.
Maar wij halen het beste uit elke dag.
Wat is je (levens)motto? (M.b.t. Autisme / ADHD)
Autisme hoeft niet altijd negatief te zijn. Met de juiste hulp kan het best vlot verlopen. En ze kunnen toch zo schattig zijn soms (als ze slapen, en dan nog hihi)
En uiteindelijk... het is zoals het is, en we moeten er mee verder, dag per dag, en lukt het vandaag niet, dan morgen misschien wel
Wil je verder nog iets kwijt?
Ondanks al onze tegenslagen zijn wij vechters, en dat merken wij wel aan onze kinderen.
Ik probeer de blog niet alleen over onze dochter en autisme te laten gaan, want ons gezin bestaat ook nog uit andere leden en andere gebeurtenissen, wij zien mekaar heel graag en zijn heel hecht.
We proberen het autisme niet de bovenhand te laten krijgen, hoewel dat niet altijd mogelijk is.
Ik hoop toch een lichtpuntje te zijn op donkere dagen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten