Ik ben Angela en ik ben 33 jaar. Ik ben moeder van Gwyneth (2010) en Paige (2012) en stiefmoeder van Elise (1999). Ik heb een achtergrond in marketing, communicatie en onderwijs. Ik schrijf een blog over het leven met een kind met autisme.
Waarom blog je?
Een paar maanden geleden is de diagnose autisme gesteld bij mijn oudste dochter Gwyneth (4 jaar). Gwyneth is een prachtig meisje met een grote bos haar en een mooie oogopslag. Maar er is nog meer bijzonder aan Gwyneth. Aan de buitenkant is namelijk vaak niet te zien hoe zwaar zij het van binnen heeft. Al veel langer hebben wij het gevoel dat Gwyneth anders is dan andere kinderen. We hebben haar karakter altijd omschreven als zeer temperamentvol. Het kwam voor ons dan ook niet als een schok dat zij autisme blijkt te hebben. Met name het afgelopen jaar was een heftig jaar. De gedragsproblemen van Gwyneth verergerde enorm, waardoor wij vorig jaar zomer in een crisissituatie zaten. Ook blijkt zij twee slaapstoornissen (Pavor Nocturnus en Confusional Arousal Disorder) te hebben, waarvoor zij nu medicatie krijgt. Prikkels komen bij Gwyneth enorm hard binnen, waardoor wij thuis vaak te maken hebben met driftbuien 'from hell'. Maar gelukkig worden deze afgewisseld door heel fijne en vrolijke momenten. Kortom, voor mij genoeg reden om mijn verhalen te delen met anderen. Ik hoop dat andere mensen (iedereen die iets te maken heeft met een kind met autisme) hier iets aan hebben.
Wat is je (levens)motto? (M.b.t. Autisme / ADHD)
Al met al ben ik enorm trots op mijn lieve dochter die al zoveel heeft bereikt sinds ons dieptepunt tijdens de crisis vorig jaar zomer. Dat is ook de kern van mijn blog: mijn dochter is ècht prachtig, maar ze is wel autistisch. Op de eerste plaats vind ik haar geweldig. Dat ze op de tweede plaats autisme heeft, daar leren we langzaam allemaal mee om te gaan. We maken er gewoon het beste van. Daar heb ik alle vertrouwen in. Ik wil dan ook iedereen die te maken heeft met een kind met autisme meegeven dat je vooral bewust moet blijven genieten van je kind, dan is de moeilijke kant van autisme beter te verdragen.
www.prachtigmaarautistisch.nl